Yazıq Azərbaycan…

Hərə bir sağlam planın ortaya qoyub əzimkarlıq göstərərsə, sonuc o bir neçə ailənin çörək pulun mütləq çıxaracaq…

Mənim də son 10 ildən çoxdur ki, çörəyim təkərlərdən çıxır…Çörəyi tək yemirəm, “süfrədə” doğmalarım və soydaşlarım da az deyil…

Allah heç kimi çörəklə imtəhana çəkməsin.

Yoxluğun nə demək olduğun yaxşı bilirəm…

Azərbaycan yer kürəsinin ən unikal və özləri dediyi kimi analogu olmayan ölkədir ki, burada sözlə əməl həmahəng deyil…

Artıq dediyim kimi 10 ildən çoxdur ki, işlənmiş təkərlərin ticarəti ilə məşğulam. Pandemiyadan öncə ticari xəritəmdə Ukrayna, Lehistan, Larviya, Litva, Estoniya ilə bərabər Gürcüstan, Azərbaycan, eləcədə Qazaxıstan da vardı…

Baltikyanı ölkələrdən və Lehistandan başqa, bütün sadaladığım ölkələrdə aşağı-yuxarı rüşvət var…

Ancaq Azərbaycan yeganə ölkədir ki, monopoliya olsa da rüşvət yoxdur. Kim deyir ki, Azərbaycan gömryündə rüşvət var, bilinki həmin adam ədalət hissni itirmiş vicdansız biridir… Hər halda bu hakimiyyətin lafıdır…

Azərbaycanda əsla rüşvət yoxdur!!!

Azərbaycanda QARƏT var Qarət!!! Necə deyərlər, “jivoy oqrablenie”…

13, 4 metir uzunluğunda TİR-ə (Transit international routier) 2000, 2200 ədəd iç-içə təkər gedir.

Mən işlədiyim vaxt bir TİR üçün Azərbaycanda rüşvət 50 min manat idi. Qazaxıstanda isə həmişə 2 min, Ukraynada isə 1500 dollar olub.

Azərbaycanda gömrük məmurları vətənpərvər və milli olduqları üçün, dollar-evro qəbul eləmirər, manat!… ⁹Mani mani, manat…

Sonra təkərləri iç-içə vurmağı yalnız Azərbaycan qadağan elədi və beləliklə TİR-ə cəmi 1200 təkər getdi, rüşvət isə qalxdı oldu 60 min manat. Bu baxımdan bütün ömrümü sərf etdiyim vətənimlə bu 32 ildə bir iş görə bilmədim və çəkildim kənara…

Qürbətçilərin heç biri tarixi vətənləri olan Azərbaycan ilə heç bir iş qura bilmirlər, yalnız zülm ilə qazandıqları pulun bir qismini ölməmələri üçün Vətənə, doğmalarına göndərirlər…

İkinci Qarabağ müharibəsində Milli Ordumuzun səngərlərdə sipər kimi istifadə etmək üçün pulsuz təkər təklif elədim, istədim ki, qeyrətli ovladlarınız düşmənin sayper gülləsinə az rast gəlsinlər… Müdafiə Nazirliyinə yol tapa bilmədim.

İlk Qarabağ müharibəsinin könüllü müdafiə dəstəsinin rəhbəri olmuş bir azərbaycanlı kimi, ordumuza nəsə kömək etmək istəyirdim. Bu hislər mənə rahatlıq vermirdi…

Əlbəttə ordumuz üçün qürbətdə yığılan yardımdan kənarda qalmadım…
Ancaq əsgərimizin snayper gülləsindən ölmələri məni ağrıdırdı. O düşmən snayperinə tuş gələn zabitlərdən biri, mənə doğma olan, ikinci Qarabağ müharibəsinin əfsanəsi qəhramanı Səid Rəşidzadə idi…

Çox yerə müraciət edim ki, ordumyza səngırlər üçün pulsuz təkər göndərməyə hazıram. Bu işdə kömək üçün Azərbaycanın çox nüfuzlu övladlarına müraciət etsəm də, təssüflər olsun ki, müsbət həll yolu tapılmadıkı tapılmadı..

Hətta ölkədə nüfuzlu ictimai-siyasi xadim Aslan İsmayılova belə müracətim məsələnin həll edə bilmədi…

Sonradan bir yaxin dost bildirdi ki, təkər Kəmalıddinin monopoliyasıdır, özünə yazığın gəlsin, bala!!! Bəla…

Düzü özümə heç vaxt yazığım gəlməyib, axı mən Şuşada böyümüşəm, necə deyərlər kasıb olsam da qürurum var. Mənim Azərbaycana yazığım gəlir, özümə yox..

Yazıq Azərbaycan…

Elman Mustafazade
Amsterdam, Niderland Krallığı
Mənbə:basta2.com
Xudaferin.eu

19:18