Çağdaş Qaqouz Türkləri ədəbiyyatının ünlü simalarından biri də çox yaxın dostumuz Georgi Yalancıdır. 1991-ci ildə andan olsa da, erkən yaşlarından şair kimi çox qısa bir zamanda təkcə Qaqouz Elində deyil, Türkiyə və Balkanlarda da geniş şöhrət qazandı. Son illərdə gənc ədiblər sırasında ən çox Türk dünyasında şeirləri çap olunan şairlərdən biridir. 2010-cu ildə 19 yaşındaykən ilk şeir kitabı “Yaşamaya” ona böyük şöhrət qazandırdı. Hal-hazırda Moldovanın Kişinyov şəhərindəki “ULIM” Universitetinin hüquq fakültəsində təhsil alır. Bununla yanaşı, Qaqouz Türkcəsində çap olunan qəzetlərlə əməkdaşlıq edərək həm də jurnalistika ilə məşğuldur. Qaqouz Türklərinin çağdaş ədəbiyyatı ilə bağlı Türkiyə, Bolqarıstan, Rumıniya, Moldova, Ukrayna, Qazaxıstan və digər dövlətlərdə məqalələrlə çıxış edir. Bu qədər məhsuldar çalışmaqla yanaşı, imkan tapan kimi Türk Toplumlarını daha yaxından tanımaq üçün, ədəbi-mədəni toplantılara qatılır.    

Ne isteerim

İsteerim, kapunun önündä
Baa yapraa fışırdasın,
Bobamın pınarında
Taazä sular hiç bitmesin,

Uşaam gelsin okulundan,
Gagauzça şiir yazsın.
Dädunun aucundan –
Tatlı kulluu o beklesin.

Dostum zorda yardım etsin,
Olsun, kimä inanmaa.
Esabımız kaybelmesin –
Unutmamaa ana topraa.

İsteerim, sevdadan yanmaa,
Her sabaa bana gülsün.
Yattıykana – uyuklamaa:
Canımı acı zeetlämesin.

O gecä

Tutêrım aklımda. O gecä
Türkü çaldı biza incä.
Seni bitki-kerä öptüm
Yaşlarımsız büüdüm.

Kafam acıdı. Acıyer.
Üfkemi Allah tutêr.
İpliktä sevdamız gerili,
Koparsaydı – hepsi belli.

Beklä beni, — sän dedin.
Gözlerini indirdin.
Minutlar sarıldı saatlarda
Geldi vakıt ayırılmaa.

Ayırılmak

Yıldızlar kaybeldi,
Bitki kıpım bizi ekledi.
Umudum da yaşadı,
Gözlerim bulutta kaldı.

Baktım sana, biz aaladık,
Yalpak ta laf aaramadık.
Tutundum yımışak elindän,
Kanım kızdı osaat ondan.

Yolda aaçlar dizi-dizi,
Geçirer sevgimizi,
O yazı, angısından aar yok,
Bän annadım – bu êpilog.

Benim kızım, bän yanıldım,
Vakıt geldi, seslämedim.
E, Allahım, koru bizi,
Kantarla fikirimizi!

İnanmadım, ani ömür,
Dizlerimä beni koyur.
Kuvedim, sandım, kenarsız.
Kaskatıyım kızımsız…

Ayırıldık. Döndün aardını.
Yapamadım adımımı.
Dondum, hepsi bitti.
Sän, brakıp beni, gittin.

Ecelin umudu

Kıpçakta duudum bän
Hem geeri da dönecäm –
Burada benim ayläm,
Kıpçaklan bän taa üünecäm.

Burada sevdalandım
Aylemä hem küüyümä.
Kıpçakta – bän annadım –
Dönecäm ecelimä.

Severim büük küüyümü,
Neredä insan oldum,
Maanası benim o ömürün,
Ecelin o umudu.

Bana o şaraba kokêr,
Güllerin da gözellii
Aklıma hep getirer
Sabaalenki serin çiiyi.

Anaya

Aklımda o durumnar,
Tatlı seninnän uykular,
Dooru, uygun o lafların,
Canından yapıların!

Gecä-gündüz sän birliktä
Hem da hep neetlerindä
Kalbinin küçük payı,
Kısmetli da eceli.

Umudun diveç yaşêêr,
Gözlerin da yaşlanêr
Hem canın da sancılêêr.
Mamu, o beni çaarêr!

Aklımda incä sesin,
Ayozlu o ellerin,
Kahırdan acıların,
Benim için korkuların.

Yazarkana soluum biter,
Sözlerim ama duuêr.
Yazdırêrım bän seni –
Benim ömür zenginniimi,

Zerä can erim susmaz,
Mamu, sän unudulmaz!

Peetçiyä

Er can erin kaynarsa,
Kafan hakikattan karışarsa,
Deniz dalgası üreendä sä –
Kenarsızdır o için,
Sän, inan beni, – peetçi.

Yaprakta o ecelin,
Sevinçli, kısmetsizli,
Sınaşık ta ellerin
Yaprakta lekä brakmaa izli.

Söz şinään bitkisizlii
Brakmayacek uyumaa.
Kötülüü acı, tatlı iilii
Kolayın var annamaa.

Kış avşamı soneti
Artık avşam olêr,
Sobadan sıcak urêr.
Mum yanêr, kıpêr,
Peetçi can erinä daalêr.

Susmak. Yok şamata,
Çayım tüter filcanımda,
Aklım da masala kayêr,
Sıkılêr içim hem sancılêêr.

Acaba ne etmeer ona
Bu tatlı, gözelli avşamda?
Peet eklemesi mi?
Neet ilerlemesi mi?

Kalbimdän koparılêr seslär,
Dalgalı, datlı sözlär,
Dizi-dizi o strofalar…
Dışarda dizadän kaar…

Romantikalı durum,
Haşlak benim herbir duygum,
Sevgili ekledim peeti
Bir kış avşamı soneti…

Êpilog

Gecä. Yok şamata.
Canımda havezsizlik.
Peetlerim da yaprakta,
Aklımda – bitkisizlik.

Zoruna sevmää – hiç diil duygu.
Sevmää bir taraftan – o zeet.
Canımdan uçsun, ko, bu
Şaşılayacek süret.

Göktä yıldız kaydı, düştü,
Duygu taa hiç ta yok,
Pişmannık sa topladı
Olmamaz sevdaya êpilog.

Nikolay Babogluya

Kiminnän halkımız üüner?
Söläyiniz bir ad!
Denizä derä kayêr,
Babogluya – evlat.

Bucak oolu, bizim Boba,
Göktä şılak, bir ay.
Üüsek poêziya bayraa –
Baboglu Nikolay.

Geniş aacın o kökleri,
Biz sa – taazä o dalları,
Genç, eşil yaprakları,
Geniyin uşakları.

Nekadar bendä günah
Uzakta uzakta — benim yıldızım,
Onun adı — benim kızım.
Saklanıp bulut aardına,|
Kimär-kerä kıpêr  bana.

Lüzgär hızlı güzü koolêêr,
Sevdamı uzaa alêr,
Ko canım koparılsın,
Duygum ama kaybelmesin!

Taşın altı su kovermäz,
Yakınnıksız sevda olmaz!
Ayırılmaktan hiç yok fayda,
Helal, kim biri-biri yanında.

Yıldız kaybeler, sabaa olêr.
Çalıylan zeet beni sarêr.
Er varsa dünneedä Allah,
Sölesin, nekadar bendä günah.

Benim Gagauziyam!

Sabään erken gün duuêr
Şennener dünnää,
Peetçi sa canından söleer:
Benim – Gagauziya!

Kimin kısmet hem zenginnik,
Kimin sa – sevinçli aylä,
Kimin sa yada gözellik,
Benim sa – Gagauziya!

Ömürün o maanası –
İnan olêrım Saabiya –
Sedeflerdän zeedä paası,
Benim sän, Gagauziya!

Güneş şılêêr, şarap kaynêêr,
Taraf altın – bizä Ana!
Kim sa çok uzaa kaçêr,
Benim sa – Gagauziya!

Yortu. Kuzu kurban olêr.
Kimi kaçêr yabanıya,
Beni sa herzaman kutlêêr
Benim Gagauziyam!